وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ
ഒരു ചാരത്തുനിന്ന് അല്ലാഹുവിനെ സേവിക്കുന്നവരും ജനങ്ങളിലുണ്ട്, അപ്പോ ള്‍ അവന് ഒരു നന്മ ബാധിച്ചാല്‍ അതില്‍ അവന് സംതൃപ്തിയടയുന്നു; എന്നാല്‍ അവന് ഒരു നാശമാണ് ബാധിക്കുന്നതെങ്കിലോ, അവന് അവനില്‍ നിന്ന് മുഖം തിരിച്ചുപോകുകയുമായി; ഇഹവും പരവും നഷ്ടപ്പെട്ടവനാണ് അവന്, അതുത ന്നെയാണ് വ്യക്തമായ നഷ്ടം.
ജീവിതലക്ഷ്യം മനസ്സിലാക്കാത്തവരും അല്ലാഹുവിനെ നിഷ്പക്ഷവാനായി അംഗീ കരിക്കാത്തവരുമായ കപടവിശ്വാസികളുടെയും അനുയായികളുടെയും സ്വഭാവമാണ് ഈ സൂക്തത്തില്‍ വരച്ചുകാണിക്കുന്നത്. അവര്‍ക്ക് നന്മയും സാമ്പത്തികനേട്ടവുമെല്ലാം ലഭി ക്കുമ്പോള്‍ അവര്‍ സന്തുഷ്ടരാകുന്നതും പരീക്ഷണത്തിന്‍റെ ഭാഗമായി സാമ്പത്തിക ന ഷ്ടമോ മറ്റു ദുരിതങ്ങളോ രോഗമോ ബാധിക്കുകയാണെങ്കില്‍ അവര്‍ അല്ലാഹുവില്‍ നി ന്ന് മുഖം തിരിച്ച് പോകുന്നവരും നിരാശപ്പെട്ടവരായി മാറുന്നവരുമാണ്. ഇത്തരക്കാര്‍ ഇ ഹവും പരവും നഷ്ടപ്പെടുത്തിയവരാണെന്നാണ് സൂക്തം പഠിപ്പിക്കുന്നത്. 17: 83; 18: 32-42 വിശദീകരണം നോക്കുക.